coen v. N.
- 4 dec. 2023
- 23 minuten om te lezen

Missie Marokko

Bijgewerkt op: 8 dec. 2023

Met vier man sterk zijn we na een aantal maanden van mentale voorbereiding helemaal klaar voor een keiharde roadtrip door Marokko. Voor ons allemaal is het de eerste keer dat we voet aan wal zullen zetten in Afrika. Enthousiast zijn we dan ook in de voorbereiding. Want zoals het spreekwoord zegt, een goede voorbereiding is het halve werk. In deze blog neem ik jullie mee met onze tiendaagse trip. Neem vooral even de tijd, want je bent er niet zomaar doorheen;).

Zonsopkomst in Oukaimeden (de landschap- en sfeerplaatjes zijn met onze telefoons gemaakt en dus niet van goede kwaliteit, maar ik wil er toch een paar delen voor het totaalplaatje)

Het landschap in het Atlasgebergte

20 november Op 20 november is het dan zo ver. Iets over negen uur in de ochtend vertrek ik van huis. Tien minuten later ben ik weer thuis. Het lijkt me verstandig m'n paspoort onder de printer vandaan te halen, anders kom ik niet ver vrees ik. Jaap en Daan rijden mee naar Eindhoven Airport, Tijmen gaat op eigen gelegenheid. Zijn vriendin heeft de avond voor vertrek de lampen van de auto aan laten staan. Lege accu. Zou het een hint zijn dat ze niet wil dat hij gaat? Wij kunnen in ieder geval niet om het grapje lachen. Eind goed al goed, op het vliegveld aangekomen horen we dat het vliegtuig een uur later zal vertrekken. Het restaurant met de gouden bogen is een fijne oplossing.

Behalve dat mijn zaklamp niet mee mag verloopt de rest van de reis gelukkig soepel. Na het ophalen van de koffers, een Marokkaans simkaartje en Marokkaanse Dirham staan we om 19.30 bij de autoverhuur. Het is nog een kleine twee uur rijden naar het hotel, maar door een ware scooterplaag duurt het wat langer. Ze komen werkelijk waar van alle kanten. Iedereen neemt voor zichzelf de kortste route en baant zich op die manier een weg door het verkeer. Wanneer ik het zat ben besef ik mij dat ik een zak met kruidnoten heb meegenomen. We maken er een spelletje van. Wie raak mikt, mag een handje kruidnoten. Dubbele portie als je op een helm mikt, dat geeft namelijk een leuk geluid. Jaap gooit vier keer raak, Daan en Tijmen twee keer. Zelf gooi ik alles mis, maar ik moet dan ook opletten of we niet achtervolgd worden.

We hebben moeite met het vinden van het goede adres. Na een half uur te hebben rondgereden in een wirwar van bergpaadjes vinden we ons hotel voor de komende nacht. Inmiddels vertoeven we op zo'n 2500 meter hoogte in het plaatsje Oukaimeden. Het is tegen het vriespunt. Gelukkig worden we met een warm kopje thee bij een knetterende open haard ontvangen. We zijn behoorlijk vermoeid na een dag reizen. Het duurt dan ook niet lang voordat we wegdromen in onze bedden.

Maghrebbosuil - Maghreb Owl - Strix mauritanica - Daan van Braak

De making-off van de bosuil - Daan van Braak

21 november

De volgende morgen staan we op als het nog aardedonker is. De zon gaat in deze tijd van het jaar om dezelfde tijd op als in Nederland. Door de weinige lichtvervuiling kunnen we hier genieten van een prachtige en indrukwekkende sterrenhemel. Niet bij iedereen is duidelijk dat we nog een poging gaan doen voor de maghrebbosuil. Maar bij de eerste beste plek waar bomen staan is het al raak! We kunnen zeker een kwartier genieten van de uil. Hij zingt zelfs nog een liedje voor ons! Het wordt langzaamaan licht, tijd voor de andere soorten! In no-time zien we waterspreeuw, atlasvink, alpenkraai en -kauw, rotsmus en Afrikaanse pimpelmees. Dat is een prachtige start.

Rotsmus - Rock Sparrow - Petronia petronia - foto's Coen van Nieuwamerongen, tenzij anders vermeld.

Zwarte Roodstaart - Black Redstart - Phoenicurus ochruros

Maghrebpimpelmees - African Blue Tit - Cyanistes teneriffae ultramarinus - Daan van Braak

Alpenkauw - Alpine Chough - Pyrrhocorax graculus - Daan van Braak

Waterspreeuw - White-throated Dipper - Cinclus cinclus - Daan van Braak

Volgens een lokale gids zijn de atlasbergvinken op dit moment lastig. Op het parkeerplaatsje waar ze normaal zitten ziet hij er enkele dagen voor onze aankomst maar twee. Wij zien er daar nul en besluiten om langs de zelfde weg naar boven te rijden. Al snel zien we hele zwermen vogels vliegen. Het blijken zo'n 150 atlasbergvinken te zijn! Ze hebben een goed broedseizoen gehad zo te zien, want meer dan de helft van de groep zijn juveniele vogels. Het is ijskoud en de groep is erg onrustig. Met veel geluk komt een enkele dichtbij. Ik wil mijn bril poetsen om het allemaal wat beter te kunnen bekijken. Niet slim om dat onder het lopen te doen, want hij breekt dwars doormidden. Brillen en ik gaan niet goed samen. Dat weten de meesten inmiddels. Gelukkig zie ik zonder bril ook nog wel het een en ander. De rest van de vakantie zal ik het alleen met een zonnebril moeten doen.

Atlasbergvink - African Crimson-winged Finch - Rhodopechys alienus

De volgende stop is bij een mooi stuwmeertje. De knobbelmeerkoet is helaas niet thuis. We moeten het met 'onze' eigen meerkoeten doen. Gelukkig zit er nog genoeg ander moois. Atlasstrandleeuweriken, zwarte tapuiten, theklaleeuweriken en grijze gorzen zijn van de partij. Ondertussen genieten we van de prachtige en afwisselende natuur. We splitsen ons op in twee teams van twee om zo de kans op leuke soorten te vergroten. Elk voordeel heeft zijn nadeel. In dit geval voor Daan en mij. Jaap en Tijmen blunderen tegen een prachtige, tamme levaillants specht aan. Daan en ik zijn net te laat, maar volgens de anderen kan de vogel niet ver zijn. Jaap en Tijmen gaan de auto en wat eten halen, terwijl wij nog een poging doen voor de specht. Hij blijkt gewoon vlak langs de weg te zitten, maar heeft ons eerder door dan wij hem. Tweemaal vliegt de vogel over. Na de tweede keer zien we hem ook zitten op enkele honderden meters. Tijmen en Jaap hebben ons niet in de gaten en scheuren ons vol gas voorbij. Ik begin wild te zwaaien, maar het mag niet baten. Nou, daar staan we dan zonder enig bereik. Hoelang zal het duren voor ze door hebben dat wij nooit zover kunnen zijn? Het valt mee. Binnen tien minuten zijn ze weer terug en mogen we alsnog mee.

Levaillants Specht - Levaillant's Woodpecker - Picus vaillantii - Jaap Oosterom

Atlasstrandleeuwerik - Atlas Horned Lark - Eremophila alpestris atlas

Zwarte tapuit - Black Wheatear - Oenanthe leucura

Grijze Gors - Rock Bunting - Emberiza cia

We zetten koers richting Ouerzazate. Een rit van zo’n vier en half uur. Maar ja, je weet hoe dat gaat. Zien we iets, dan trappen we op de rem en zetten we de auto in de berm. De eerste stop is voor een prachtig mannetje diadeemroodstaart. Eén van de mooiste soorten die we deze trip gaan zien wat mij betreft. Met wat geduld is hij goed te fotograferen. Vergezeld door twee grijze gorzen en een barbarijse grondeekhoorn. We kunnen niet te lang blijven hangen en moeten door.

Diadeemroodstaart - Moussier's Redstart - Phoenicurus moussieri

Barbarijse Grondeekhoorn - Barbary Ground Squirrel - Atlantoxerus getulus

Tijdens de rit genieten we van de natuur en cultuur van het land. Overal langs de weg staan lifters en mensen die je graag wat willen verkopen. Wij steken vriendelijk onze handen op en houden ons van de domme. Onderweg komen we leuke soorten tegen. Om maar wat te noemen: rotszwaluwen, koereigers, grauwe buulbuuls, kuifleeuweriken, kleine zwartkop en woestijnklapeksters. Halverwege vinden we het tijd om de Marokkaanse keuken te beoordelen. Met vier man uiteten kost je nog geen vijftien euro. Je raadt al wat we de rest van de week gaan doen. O ja, de eksters die hier zitten hebben een blauwe (kale) huid achter het oog en heten maghrebeksters. Tijdens het eten vlogen er tien rond het restaurant.

Voor onze aankomst in Ouarzazate willen we nog één stop maken. We hopen op een westelijke rouwtapuit, maar de kans is klein op deze locatie. Niet getreurd, met een blauwe rotslijster, witkruintapuit, huisgors en een paartje woestijnleeuweriken hoor je mij niet klagen. We checken in bij het hotel, frissen ons wat op en sluiten de avond af bij een pizzeria om de hoek. Wat een geweldige geslaagde eerste dag!

Blauwe Rotslijster - Blue Rock Thrush - Monticola solitarius

22 november We beginnen vandaag in Ouarzazate. Met het eerste licht staan we weer buiten. De vogels zijn dan het meest actief. Op de daken vinden we enkele steenuilen, palmtortels en koereigers. Net buiten een sloppenwijk parkeren we de auto. Vanaf daar lopen we gewoon een stukje met als doel de langsnavelkuifleeuwerik te vinden. Tientallen grauwe buulbuuls, Spaanse mussen en kleine zwartkoppen melden zich present. Van de leeuweriken geen spoor. Gelukkig hebben we nog meer locaties in de buurt waar de soort moet zitten. Na wat gegeten te hebben vervolgen we onze weg naar een akker gebied achter een camping. Daar hebben we meer succes en vinden we zeker tien langsnavelkuifleeuweriken.

Langsnavelkuifleeuwerik - Maghreb Lark - Galerida macrorhyncha

Langsnavelkuifleeuwerik - Maghreb Lark - Galerida macrorhyncha - Daan van Braak

Huisgors - House Bunting - Galerida macrorhyncha

Veel meer hebben we hier niet te zoeken. Tijd om richting het water te gaan. Wanneer we weer door een mooi gebied rijden, trap ik op rem en zet de auto in de berm. We zien weer veel te veel, waardoor we zonder er erg in te hebben ineens twee uur verder zijn. Maar wel met onder andere woestijnvinken, rosse woestijnleeuwerik, veel gewone woestijnleeuweriken en wat tamme witkruintapuiten verder.

Woestijnvink - Trumpeter Finch - Bucanetes githagineus

Woestijnleeuwerik - Desert Lark - Ammomanes deserti

Witkruintapuit - White-crowned Wheatear - Oenanthe leucopyga

Aangekomen bij het Eddahbi meer waait het hard. Grote stofwolken zijn het gevolg. Zo snel als wind op steekt, is ze ook weer verdwenen. We kunnen naar buiten! Bij het water vind je direct soorten die van water afhankelijk zijn. Zo scoren we casarca, steltkluut, oeverloper, kokmeeuw en dodaars. Nieuw voor onze triplijst.

Steltkluut - Black-winged Stilt - Himantopus himantopus

Kleine zilverreiger - Little Egret - Egretta garzetta

Na twee mooie gebieden te hebben bezocht is het nu tijd voor een iets minder mooi gebied. Oftewel, de vuilnisbelt bij Boumalne Dades. Eenmaal maken we een noodstop voor twee overvliegende havikarenden. Ze vliegen best ver, helaas. Nadat we zijn uitgestapt besluiten ze zo'n vijf minuten rondjes boven ons te gaan vliegen. Eindelijk onze eerste grote roofvogels. En hoe! Ik vergeet echter dat ik in alle haast m’n zonnebril op de autostoel heb gelegd en plof weer lekker op de stoel. Nou, die is ook naar de Filistijnen. Gelukkig was dit een oude.

Havikarend - Bonelli's Eagle - Aquila fasciata

Net voordat we bij de vuilnisbelt aankomen komt er een auto loeihard door de bocht. Er schiet een steentje onder de wielen vandaan. Een keiharde pok, een ster en een flinke barst in onze vooruit is het gevolg. Nee hè, hebben wij weer. Gelukkig zijn we gedekt voor eventuele schade aan de auto, maar het is te hopen dat de barst niet verder scheurt.

De vuilnisbelt. Het stinkt er en overal in de omgeving ligt een dikke laag plastic als bodem. Het is lastig te zien waar de stort echt is. In de wijde omgeving slingert enorm veel afval. Het afval trekt veel ongedierte aan, waar op hun tijd de vogels weer op af komen. We vinden tientallen temmincksstrandleeuweriken, diksnavelleeuweriken en roodstuittapuiten. Alles is lekker tam, maar het is lastig een foto te maken zonder zwerfafval op de achtergrond.

Roodstuittapuit - Red-rumped Wheatear - Oenanthe moesta

Roodstuittapuit - Red-rumped Wheatear - Oenanthe moesta - Jaap Oosterom

Temminck's Strandleeuwerik - Temminck's Lark - Eremophila bilopha

Diksnavelleeuwerik - Thick-billed Lark - Ramphocoris clotbey

Nog één locatie staat op de planning en dan is het weer mooi geweest voor vandaag. We parkeren de auto aan de rand van een paar mooie kloven. Direct stapt er een man op ons af die ons wel wil helpen met het aanwijzen van de vogels die we zoeken. Wij begrijpen dat hij daar natuurlijk achteraf een vergoeding voor wil hebben, zo werkt dat hier. Wanneer we zeggen dat we weten waar de vogels zitten, doet hij net of hij ons niet begrijpt en loopt gezellig mee. Onderweg zien we op een hoogspanningsmast een atlasarendbuizerd zitten. Aangekomen bij de wand zit de woestijnoehoe (want daarvoor zijn we hier) keurig op zijn plek. Hij laat zich schitterend bekijken. Wat een machtig grote vogel! We zoeken op dezelfde locatie ook nog een ander soort, namelijk een westelijke

rouwtapuit. Eén van de mooiere tapuiten als je het mij vraagt. Na een half uurtje te hebben rondgezworven vinden we er eentje. Op het eerste gezicht lijkt de vogel vrij schuw. Later blijkt het mee te vallen. In het laatste avondzonnetje laat hij zich super mooi bewonderen. Nu de zon toch onder gaat besluiten we te wachten op de vliegshow van de oehoe. En die komt! De uil strekt zich eerst een paar keer flink uit, warmt zich op en gaat zingen. Vervolgens vliegt de uil een paar rondes en verdwijnt uit ons zicht. Wat een beest! Met weer een prachtige dag achter ons gaan we tevreden naar ons hotel en sluiten daar af met een heerlijke Marokkaanse maaltijd.

Woestijnoehoe - Pharaoh Eagle-Owl - Bubo ascalaphus

Woestijnoehoe - Pharaoh Eagle-Owl - Bubo ascalaphus - Daan van Braak

Westelijke Rouwtapuit - Maghreb Wheatear - Oenanthe halophila

Westelijke Rouwtapuit - Maghreb Wheatear - Oenanthe halophila - Daan van Braak

23 november Kilometers maken. Dat is wat we vandaag gaan doen. We hebben de hele dag de tijd om van Boumalne Dades in Merzouga te komen. Omdat we gisteren zo onder de indruk waren van de vuilnisbelt en het er zo lekker rook, gaan we er gewoon nog eens naar toe. Deze keer maar kort. We zien weer een beetje dezelfde soorten als de dag ervoor. Alleen een groepje van drie kortteenleeuweriken zijn nieuw. Richting het oosten rijdend, scannen we de omgeving af door steeds vlug te stoppen. We hopen op een westelijke kraagtrap, een erg zeldzame soort inmiddels op deze locatie. We vinden de soort dan ook niet.

Tijdens de rit vermaken we ons met het turven van witkruintapuiten en woestijnklapeksters. Zeker de eerste soort blijkt zeer algemeen te zijn en is zelfs de vogel die we het meeste zien tijdens deze rit. Af en toe stoppen we om de beentjes te strekken. Bij elke stop zien we wel wat. De ene keer woestijnleeuweriken en woestijnvinken, de andere keer palmtortels en bruinnekraven. Het soortenspectrum ligt niet zo hoog. Veelal dezelfde soorten.

Woestijnleeuwerik - Desert Lark - Ammomanes deserti

Thekla's Leeuwerik - Thekla's Lark - Galerida theklae

Wanneer we in de buurt komen van Merzouga, is onze eerste witbandleeuwerik daar. Opvliegend net naast de weg. Het kost ons flinke moeite de vogel terug te vinden. De zoekactie levert in ieder geval een mooie adulte woestijntapuit en wat rosse woestijnleeuweriken op. Die hebben we mooi meegenomen. De witbandleeuwerik is 'm gesmeerd. Niet veel verder zien we een andere die zich beter laat zien. Mooie soort! Bij een vuilnisbelt fotograferen we nog wat bruinnekraven en rotszwaluwen.

De laatste kilometers woestijn zouden goed moeten zijn voor renvogels en eventuele hoenders. Ondanks het vele stoppen vinden we geen van beide. Eindelijk komen we aan in het hotel aan de rand van de Erg Chebbie sahara. Een frisse douche en stevige maaltijd doet ons goed.

Rosse woestijnleeuwerik - Bar-tailed Lark - Ammomanes cinctura

Woestijntapuit - Desert Wheatear - Oenanthe deserti - Daan van Braak

Rotszwaluw - Eurasian Crag Martin - Ptyonoprogne rupestris - Daan van Braak

Rotszwaluw - Eurasian Crag Martin - Ptyonoprogne rupestris

Bruinnekraaf - Brown-necked Raven - Corvus ruficollis

Dromedaris - Dromedary - Camelus dromedarius domestica

24 november De bedden liggen zo lekker. We zijn er niet uit te krijgen. Toch zal het moeten want onze gids Hamid staat al te wachten. We schrokken wat eten naar binnen en stappen bij hem in de auto. Onze huurauto kan de route voor vandaag niet aan. Hamid beschikt echter over een onverwoestbare tank. Zandhoenders, dat zijn de eerste voor vandaag. Het duurt ons veel te lang voordat ze komen. Gelukkig zijn er dan witkruintapuiten. Deze keer gaan ze zelfs de wagen, de verrekijker en op de schoenen van Daan zitten. Nou, daar was ie snel weer van af. Want met deze temperaturen kun je daar beter bij uit de buurt blijven.

Witkruintapuit - White-crowned Wheatear - Oenanthe leucopyga

Daan met een witkruintapuit op zijn voet - Tijmen Majoor

Een witkruintapuit en Tijmen

Eindelijk zijn daar dan de hoenders. Een stuk of 40 zelfs. Sahelzandhoenders en kroonzandhoenders. Iedere dag weer komen ze naar dezelfde plek om te drinken. Ze vliegen kilometers voor maximaal drie slokken water en verdwijnen dan weer met een noodvaart. Eentje vliegt net langs de auto op. Jammer, want ben die kip hier al wel weer zat. Misschien smaakt een zandhoen wel lekkerder. Wanneer de vogels opvliegen roepen wij in koor: 'vliegt, vliegt'. Blijkbaar is dat een makkelijk woord om te leren voor Hamid, want bij alle andere vogels die opvliegen deze ochtend is Hamid ons voor. 'Vliekt, vliekt', horen we steeds.

Sahelzandhoen - Spotted Sandgrouse - Pterocles senegallus - Daan van Braak

Kroonzandhoen - Crowned Sandgrouse - Pterocles coronatus

Woestijnmussen dan. Bij een huisje in 'the middle of nowhere' woont een eenzame vrouw die deze musjes dagelijks voert. Ook witbandleeuweriken zijn van de partij. We doen een 'bakkie' bij deze vriendelijke vrouw en vermaken ons prima met de mussen. Leuke beestjes en zeker één van onze droomsoorten tijdens deze trip.

Woestijnmus - Desert Sparrow - Passer simplex

Witbandleeuwerik - Greater Hoopoe-Lark - Alaemon alaudipes

Op de thee bij het Nomaden kamp - Daan van Braak

Hamid is een beste kerel. We hebben veel lol en hij rijdt moeiteloos door het zachte Sahara zand. Blijkbaar weet hij precies bij welke graspol we moeten zijn. Ik zie zelf geen verschil. We stappen uit, spelen een geluidje af en in no-time vliegt de Afrikaanse woestijngrasmus tussen onze benen door. Zelfs Hamid is onder de indruk. Het kost hem ook weleens drie uur de soort te vinden vertelt hij. Het geluk is met de domme, zo blijkt.

Afrikaanse Woestijngrasmus - African Desert Warbler - Curruca deserti

Op een boerderij enkele kilometers verder zitten bruingele babbelaars. Aangekomen besef ik dat ik mijn verrekijker bij de vorige stop heb laten liggen. Hoe gaan we die nu weer terugvinden in deze mega zandbak? De anderen gaan alvast babbelen met de babbelaars. Hamid en ik rijden met een bloedgang terug en vinden de kijker weer. Mazzeltje!

Bruingele Babbelaar - Fulvous Babbler - Argya fulva

We vergeten niet te genieten van de schitterende cultuur. Voor ons als westerlingen is dit een compleet andere wereld. Huizen van klei en stro, dromedarissen en ezels als vervoermiddel, mannen met tulbanden, auto's uit het jaar kruik. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Dichtbij het hotel vinden we nog wat atlasgrasmussen en een klapekster die leuk mee willen werken.

Woestijnklapekster - Desert Grey Shrike - Lanius excubitor elegans

Atlasgrasmus - Tristram's Warbler - Curruca deserticola

Atlasgrasmus - Tristram's Warbler - Curruca deserticola - Daan van Braak

We hebben alles gezien wat we willen zien. En hoe! Na afscheid te hebben genomen van Hamid, maken we ons weer klaar voor een lange rit. Vijf uur tuffen maar liefst. Wel met een tussenstop natuurlijk. We zijn getuigen van een jagende havikarend op een overvliegende kraanvogel. Ik wil er achteraan rijden, maar Tijmen zit nog niet in de auto. Ik rij gewoon over zijn voet heen. Niks gebroken gelukkig. Turbostand weer aan en erachter aan. De havikarend was te sloom, dus een valk neemt het over. Ook die is de kraanvogel te vlug af. Een overvliegende vale gier maakt het schouwspel compleet. Een paar minuten verderop zit dan de maquiszanger en wat brilgrasmussen. Beiden zijn meester in onzichtbaar verplaatsen. Een paar bewijsplaatjes lukken net. Ik noem het 'less is more'.

Brilgrasmus - Spectacled Warbler - Curruca conspicillata - Daan van Braak

Maquiszanger - Streaked Scrub Warbler - Scotocerca inquieta

Nog drie uur te gaan. Gelukkig zit de sfeer er goed in, anders houden we het niet vol. Aangekomen in Zaida is het weer berekoud. Blijkbaar trekt de lokale bevolking er niets van aan. Iedereen loopt buiten. De straat hangt vol met rook en ruikt naar gegrild vlees. De stukken vlees bungelen in plastic gewikkeld aan de portieken. De hoteleigenaar trakteert ons op een lekkere maaltijd in zijn restaurant. Zo kunnen we met een goedgevulde maag gaan slapen.

Blije koppies na een geslaagde ochtend met Hamid

25 november Het is nog aardedonker wanneer we uitstappen bij de plek van de duponts leeuwerik. Een leeuwerik soort die vooral vroeg in de ochtend actief is. Het vriest dat het kraakt. We blijven in de auto zitten en spelen wat geluid af in de hoop op reactie. De reactie laat even op zich wachten, maar wanneer we net wat kunnen zien komt er eentje aangevlogen en zit voor ons op het pad. Nog even geduld en dan is het licht. Uiteraard is de vogel dan in geen velden of wegen te bekennen. De maquiszangers van gisteren zijn niks bij deze gluiperts. Moet je nagaan! Het duurt dan ook even voordat we hem weer terugvinden. Niet voor lang, want de vogel is ontzettend snel. En dat met die korte pootjes. Ik doe het hem niet na hoor! Hetzelfde geldt voor de kleine kortteenleeuweriken aldaar. De buit is binnen. Weer tijd om een stukje rijden.

Duponts Leeuwerik - Dupont's Lark - Chersophilus duponti - Daan van Braak

Kleine Kortteenleeuwerik - Mediterranean Short-toed Lark - Alaudala rufescens - Tijmen Majoor

Ik tuur in alle vroegte naar de duponts leeuwerik - Tijmen Majoor

Ook al hebben we al veel kilometers gemaakt. Het landschap is zo afwisselend dat het ons blijft verbazen. Het biotoop voor de witkruintapuiten laten we achter ons. De raaf is de vervanger. Na een goed uur rijden maken we een tussenstop. Een keertje voor iets anders dan vogels. Berberapen. Officieel zijn ze wild, maar deze zijn zo afhankelijk van mensen geworden dat ze uit je hand eten. Toch blijven apen fascinerend. Nu we er toch zijn scoren we gelijk wat bosvogels. Appelvink, boomkruiper (een speciale ondersoort hier), zwarte mees, cirlgors, etc.

Berberaap - Barbary Macaque - Macaca sylvanus

Berberaap - Barbary Macaque - Macaca sylvanus - Tijmen Majoor

Cirlgors - Cirl Bunting - Emberiza cirlus

Het landschap wordt droger. Daarmee is ook het raventijdperk ten einde. Gelukkig zijn de koereigers daar. In een middag tijd hebben we er zo'n 1300. Ezels hebben hier een trucje tegen de dorst. Ze staan met zijn drieën in een eindeloze cirkel en drinken bij elkaar. Slim toch? Het ziet er in ieder geval leuk uit. Ik moet vol in de ankers voor een steenuil. Daan zit half op het dak en verliest zijn telefoon zonder daar erg in te hebben. Ik rij er bijna overheen, maar gelukkig voor Daan zie ik hem net op tijd. Om weer wat tijd in te halen haal ik een tergend langzaam rijdende shovel in over de doorgetrokken streep. Blijkbaar vindt meneer de politieagent dat geen goed idee. Het grapje kost ons 400 Dirham. We graaien in de buidel en komen niet verder dan 200 Dirham. Even zielig kijken en de domme toerist uithangen helpt. Vijftig procent korting krijgen is een feit. Hebben we echt al het geld er al doorheen gejaagd? We zijn rijker dan gedacht en vinden toch nog 300 Dirham. Mooi, kunnen we toch nog wat eten halen.

Steenuil - Little Owl - Athene noctua - Jaap Oosterom

Steenuil - Little Owl - Athene noctua

Koereiger - Cattle Egret - Bubulcus ibis

Arendbuizerd - Long-legged Buzzard - Buteo rufinus - Tijmen Majoor

Verstijft van het lange rijden komen we aan bij de lagunes. We krijgen een uurtje om ons zelf in de omgeving te vermaken. Grijze wouw, dunbekmeeuw, veel soorten steltlopers, flamingo’s en graszangers. Ik noem maar wat. Maar we zijn hier met een reden. De zoon van de campingeigenaar gaat ons helpen met het vinden van de Afrikaanse velduilen. Of zoals ze in Marokko zeggen: marsh oeleh. Een van onze meest gewilde soorten. Hij leidt ons moeiteloos naar een plek die we zelf nooit zouden vinden. We krijgen een mooie show van zeker acht uilen. Ontzettend fraai! Wanneer we terug zijn bij het hotel staat er een overheerlijke visschotel voor ons klaar. Vers gevangen. Met een roepende kerkuil en grielen is ook deze dag weer voorbij

Grijze wouw - Black-winged Kite - Elanus caeruleus

Graszanger - Zitting Cisticola - Cisticola juncidis

Afrikaanse Velduil - Marsh Owl - Asio capensis

26 november We zijn benieuwd wat ons de kust te brengen heeft. Al beginnen we eerst bij de Barbarijse frankolijnen. Deze boomkippen laten in de ochtenduren goed van zich horen, maar om ze te zien is een uitdaging. Eenmaal zien we er eentje schieten, daar moeten we het mee doen. In de plas achter het bos dobberen vele eenden. Vooral witoogeenden en krooneenden. Erg onverwachts was dan ook een vrouw ringsnaveleend. Een soort uit Noord-Amerika. Voor hier ook een echte zeldzaamheid. Terug naar de lagunes dan. Het aantal soorten vogels dat deze plekken trekken is enorm. Van knobbelmeerkoeten, purperkoeten, kwartels en barbarijse patrijzen tot vale oeverzwaluwen, ralreiger, honderden zwarte ibissen en steltkluten. We vermaken ons wel, zoals je begrijpt. Wanneer we zelf een Afrikaanse velduil en normale velduil vinden kan onze dag niet meer stuk.

Krooneend - Red-crested Pochard - Netta rufina

Zwarte Spreeuw - Spotless Starling - Sturnus unicolor

Zwarte ibis - Glossy Ibis - Plegadis falcinellus

Afrikaanse Velduil - Marsh Owl - Asio capensis - Daan van Braak

In de middaguren houden we ons koest. De laatste paar uurtjes licht, brengen we door in een lagune wat zuidelijker. Ook daar krioelt het van de vogels. Krombekstrandlopers, bontbekplevieren, kleine strandlopers, drieteenstrandlopers, oeverlopers, witgatjes, bosruiters. Steltlopers genoeg dus! Doordat Daan en ik onze aandacht hierop vestigen missen we op pijnlijke wijze een witborstaalscholver en marmereend die de andere twee een kilometer verderop hebben. Ik loop daarna natuurlijk braaf met hun mee, want zij hebben geluk. Zo gaat dat. Nu is het Daan die twee marmereenden ziet. Het is me niet gegund. We zien nog wel een reuzenstern, visarend en een handjevol Iberische kwikstaarten. Die dan weer wel.

Drieteenstrandloper - Sanderling - Calidris alba

Bonte Strandloper - Dunlin - Calidris alpina

Tureluur - Common Redshank - Tringa totanus

Flamingo - Greater Flamingo - Phoenicopterus roseus

27 november Rijden, rijden en nog eens rijden. Kilometers maken is een groot onderdeel van deze vakantie. Voordat we verdergaan checken we nog eenmaal een lagune in de hoop op een marmereend voor mij. Het levert alleen een slechtvalk, audouins meeuwen, rosse grutto's en een paar leuke plaatjes van een jonge kwikstaart op.

Grote Stern - Sandwich Tern - Thalasseus sandvicensis

Iberische Kwikstaart - Iberian Wagtail - Motacilla flava iberiae

Grijze wouw - Black-winged Kite - Elanus caeruleus

Steltkluut - Black-winged Stilt - Himantopus himantopus

Agadir is onze volgende bestemming. Kilometers flitsen aan ons voorbij. Na zo’n drie uur rijden moet ik even de benen strekken en een plasje plegen. We kiezen blijkbaar het verkeerde moment uit: stoppen langs een tachtig weg is not-done. Wij hebben echter geen bord gezien en de lokale bevolking doet niets anders. De politie ziet het en neemt ons 150 Dirham af. Nou ja, hebben we nog steeds 50 Dirham winst na onze vorige aanvaring met de politie.

De Marokkaanse politie geheel in (uni)vorm - Tijmen Majoor

De gouden ochtenduren worden goed benut - Daan van Braak

Eindelijk komen we dan aan bij de zee. Een lekker zonnetje en temperatuurtje maken het aangenaam. Doelsoorten? Heremietibis en Bengaalse stern. Het plan is om vanaf Tamri alle stranden tot Agadir af te rijden en de grote groepen meeuwen en sternen die hier overwinteren te checken. De eerste stop is bij Tamri dus. We hebben inmiddels al een aardige lijst. Het wordt daarom steeds lastiger nieuwe soorten voor deze vakantie te zien. Strandplevier, stormmeeuw en alk zijn nieuw op deze plek. En natuurlijk de overvliegende heremietibis.

Audouins meeuw - Audouin's Gull - Ichthyaetus audouinii - Daan van Braak

Strandplevier - Kentish Plover - Charadrius alexandrinus - Daan van Braak

Heremietibis - Northern Bald Ibis - Geronticus eremita

Het scannen van de grote groepen meeuwen levert niet veel op. Wel zijn er tientallen geringde meeuwen af te lezen. Zo zien we kleine mantelmeeuwen uit Engeland en audouins meeuwen uit Portugal, Spanje en Italië. Bij het ene strand zien we veel, bij het andere weinig. Bengaalse sternen zijn nergens te bekennen. Maar een spectaculaire show van een jagende kleine jager over het strand is zeker zo gaaf! En dan vergeet ik het mannetje diadeemroodstaart nog die op vijf meter voor ons gaat poseren. We zijn moe van het lange rijden en de magen knorren. Het restaurant met de gouden bogen is dan wederom de perfecte uitkomst.

Diadeemroodstaart - Moussier's Redstart - Phoenicurus moussieri

Kleine Jager - Parasitic Jaeger - Stercorarius parasiticus - Daan van Braak

28 november Nog twee volle dagen te gaan. Ten zuiden van Agadir stroomt de rivier Oued Sous. Deze rivier mondt uit in zee. Een mooie plek om de ochtend door te brengen. Het stikt er van de kleine zwartkoppen, graszangers en maghrebeksters. Die geluiden krijgen we inmiddels niet meer uit ons netvlies. De zoektocht naar de Bengaalse stern gaat door. We hebben echter niet door dat we met al onze apparatuur naast het zomerpaleis van de Marokkaanse koning lopen. Het wordt niet gewaardeerd en we worden vriendelijk verzocht te vertrekken. De Bengaalse stern zit er toch niet, wat het vertrek wat makkelijker maakt. Zwarte zee-eend, grutto en kanoet zijn wel nieuwe soorten voor de triplijst. Het wordt intussen wel sprokkelen. Een mooie route langs de kust levert een paar hele leuke eekhoorns op. Barbarijse grondeekhoorns wel te verstaan. Fantastisch!

Grauwe Buulbuul - Common Bulbul - Pycnonotus barbatus - Daan van Braak

Maghrebekster - Maghreb Magpie - Pica mauritanica

Kleine zwartkop - Sardinian Warbler - Curruca melanocephala

Barbarijse Grondeekhoorn - Barbary Ground Squirrel - Atlantoxerus getulus

We komen aan op een plaats waar veel heremietibissen moeten zitten. Dat blijkt, er zitten er zo'n 150. Wat we niet weten is dat hier ook enorm veel grielen tussen lopen. Een toffe bijvangst. Tijd om onszelf even te gaan verwennen. Het is warm en we hebben wel zin een frisse duik in zee. Zwembroeken aan en gaan.

Heremietibis - Northern Bald Ibis - Geronticus eremita

Vermoeid van de zwempartij en het duiken door de hoge golven zetten we koers richting onze laatste bestemming van deze vakantie, Massa. De plek voor de zwartkruintsjagra. Op de bekende (voor de vogelaars die daar zijn geweest dan) brug begint het al goed met twee havikarenden en een roodstuitzwaluw. De tsjagra laat alleen eenmaal van zich horen, niet hoe we het in gedachten hebben. Wellicht hebben we morgen in de ochtenduren meer kans. We belanden in een natuurpark en raken in gesprek met de lokale vogelaars. Ze wijzen ons een plek aan waar zowel de renvogel als zwartbuikzandhoenders vaak zitten. Zou het dan toch nog goedkomen? Beide zijn erg lastig in deze periode van het jaar, omdat deze soorten nu geen vaste broedplek hebben. Het zoeken tot in de schemer levert niets anders op dan een barbarijse valk en veel kortteenleeuweriken. Bij het hotel ontmoeten we een lokale vogelgids. Yassine. Een absolute baas als je het ons vraagt. De naam Mootje zou hem beter passen. Onze laatste hoop vestigen we op hem. Misschien lukt het hem wel om de laatste vier doelsoorten voor ons te vinden. Na het eten in een gezellige snackbar in het dorp doen we een nachtelijke ronde voor de moorse nachtzwaluw. Er zouden er enkele moeten overwinteren in dit gebied. Te laat op de avond zorgt ervoor dat we in het duister tasten. Met lege handen keren we huiswaarts.

Havikarend - Bonelli's Eagle - Aquila fasciata

Nachtronde voor de moorse nachtzwaluw - Daan van Braak

29 november Na Yassine uit zijn bed te hebben getrokken is hij ook ready to go. Poging twee voor de nachtzwaluw. Yassine hecht weinig waarde aan onze huurauto en laat ons meer offroad rijden dan op de wegen. Zo moeilijk als het zoeken naar de nachtzwaluwen gisteren ging, zo makkelijk gaat het nu. Direct aan het begin van het wandelpad zit een paartje moorse nachtzwaluw ons al op te wachten. Ze hebben zelfs thee voor ons gezet. Ik wist niet dat ze dat ook kunnen. Uiteraard zijn we te luidruchtig en de vogels gaan op de wieken. Gelukkig is Yassine daar. Pro in het schijnen met een zaklamp. In een mum van tijd hebben we er weer eentje in beeld. Deze keer blijft de vogel wel gewoon zitten. Handtam zelfs. Als je ze maar op de juiste manier benaderd. Yassine wil de vogel vangen en een ring van een kokmeeuw (die om de kijker van Tijmen hangt) omknijpen. Dat lijkt ons niet de bedoeling.

Moorse Nachtzwaluw - Red-necked Nightjar - Caprimulgus ruficollis

De moorse nachtzwaluw in de schijnwerpers - Daan van Braak

Yassine houdt, net als wij, van lekker eten. Wanneer we langs een supermarkt rijden, trekt hij dan ook aan de handrem. In een ogenblik hebben we vers gebakken brood in ons handen.

Het is bijna licht. Tijd voor de tsjagra. Het heerlijk vogelen in deze groen geul van Massa. De vogeldichtheid is enorm. Spaanse mussen, maghrebeksters, grauwe gorzen, europese kanaries, palmtortels en kuifleeuweriken in overvloed. De tsjagra laat van alle kanten zijn heldere en vrolijke zang horen. Zien is echter een dingetje. De wielewalen van Marrokko zou ik ze noemen. Eindelijk vinden we een paartje dat bereidwillig is zich kort, maar mooi te laten zien. Mooie soort! Als kers op de taart vliegen er tegelijkertijd twee vale gierzwaluwen over.

Tijd voor de herkansing voor de hoenders en renvogel. Natuurlijk moet het weer offroad van Yassine. Van de vogels geen spoor. Nou ja, wel een spoor. We vinden verse pootafdrukken van de renvogel. Na een kwartier het spoor gevolgd te hebben houdt het ineens op. Vogel gevlogen. We hebben ons best gedaan.

Zwartkruintsjagra - Black-crowned Tchagra - Tchagra senegalus

Vale gierzwaluw - Pallid Swift - Apus pallidus

Kuifleeuwerik - Crested Lark - Galerida cristata

Nog een vlugge check bij de plek van gisteren bij de grielen en ibissen levert ook niet veel nieuws op. We bedanken Yassine hartelijk voor zijn hulp en de lol die we hebben gehad en trappen hem weer uit de auto. We vinden nog een moorse nachtzwaluw bij daglicht en rijden nog wat rond in omgeving om vervolgens koers te zetten richting de hoofdstad.

Griel - Stone-curlew - Burhinus oedicnemus

De avond brengen we daar door. De verkeerschaos krijgt een tien. Iedereen baant een eigen weg door het verkeer. Voor de meeste auto's maken één of twee deuken extra niet uit. Als onze huurauto maar heel blijft. Marrakesh is wel een leuke stad, waar de Marokkaanse cultuur te proeven valt. Pas tegen een uur of twee is het stil. Een korte laatste nacht dus. We hebben genoten van dit prachtige land! Schitterende natuur en zo ongelooflijk divers. De mensen hier zijn zeer vriendelijk en staan altijd voor je klaar. Iets waar we wat van kunnen leren. Het eten smaakte goed en was vaak spotgoedkoop. In de ochtenden zijn de straten uitgestorven, maar in de avonden komt iedereen tot leven. En niet te vergeten, er zitten hier ook mooie vogels. Van de 186 soorten die we zagen, waren 41 soorten nieuw voor mij. Met vier man sterk zijn we een goed team geweest, zo blijkt. Het was gezellig, we hebben lol gehad en natuurlijk genoten! Totaal hebben we met onze huurauto bijna 3000 kilometer afgelegd in de afgelopen tien dagen. We leveren de auto in, checken in en vliegen de kou tegemoed. De missie is ten einde.

Missie Marokko

Recente blogposts